Melding van betalingsonmacht vanaf 4 juli 2010 alleen nog schriftelijk

Door een wijziging van artikel 36 lid 2 Invorderingswet 1990 kan betalingsonmacht bij de belastingdienst per 4 juli 2010 alleen nog maar schriftelijk worden gemeld.
Het gaat om de melding van een belastingplichtig lichaam voor betalingsonmacht met betrekking tot loonbelasting, omzetbelasting en een aantal minder vaak voorkomende belastingen zoals accijns, verbruiksbelasting van alcoholvrije dranken, verbruiksbelasting van pruimtabak of snuiftabak, een van de in artikel 1 van de Wet belastingen op milieugrondslag genoemde belastingen en de kansspelbelasting.

Het nalaten van een correcte melding binnen 14 dagen na afloop van het betreffende tijdvak heeft vergaande consequenties voor de aansprakelijkheid van de bestuurders van het lichaam. Dan geldt namelijk het vermoeden dat het niet betalen van de belastingschuld het gevolg is van onbehoorlijk bestuur. In de praktijk blijkt dat bestuurders er zelden in slagen om tegenbewijs voor dit bewijsvermoeden te leveren.

De schriftelijke melding, die ook via de website van de belastingdienst kan worden gedaan, wordt verplicht gesteld om meningsverschillen over meldingen via de telefoon, al dan niet impliciet van aard, te voorkomen.

Wat niet verandert, is dat een bestuurder kan aanvoeren dat de belastingdienst uit anderen hoofde bekend was - of evident bekend had moeten zijn - met de betalingsonmacht. Jurisprudentie over dat onderwerp blijft dus van belang.

De wijziging ging in op 4 juli 2010.