Publieke opdrachtgevers worden in toenemende mate geconfronteerd met grote ambities, denk hierbij aan duurzaamheidsdoelen en mobiliteitsplannen. Complexe opgaves als deze vragen om ‘goed’ opdrachtgeverschap. Maar wat houdt dat precies in en hoe geef je hier als opdrachtgever invulling aan? Petra Heemskerk ging hierover in gesprek met PPS Netwerk.
Heemskerk: "Er is niet één standaarddefinitie van goed opdrachtgeverschap, dat zou te makkelijk zijn. Wat het betekent is dat je bij complexe opgaves van tevoren intern goed nadenkt over een aantal zaken en je daarin ook verplaatst in het perspectief van de potentiële samenwerkingspartners. Het is belangrijk om daarbij keuzes te durven maken over budget en rolverdeling."
"Daarnaast moet een opdrachtgever zaken durven loslaten en waar mogelijk durven vertrouwen op de expertise van marktpartijen. Door met hen in gesprek te gaan over hoe zij een aantrekkelijke opdracht voor zich zien, welk financieel kader nodig is en welke risicoverdeling haalbaar, kom je tot een uitvraag die de markt kan verleiden daarop te bieden."
Noodzakelijke paradox
Het klinkt paradoxaal om als opdrachtgever zowel zelf duidelijke keuzes te moeten maken als zaken los te laten, maar volgens Heemskerk bestaan die twee uitersten naast elkaar: "de opdrachtgever moet een duidelijk beeld definiëren van het gewenste eindresultaat en de afwegingen maken van wat zij wel en niet willen op basis van het beschikbare budget. De technische invulling van een project is vaak juist de expertise van marktpartijen. Je moet als opdrachtgever op dat gebied ook durven te vertrouwen op hun kennis en ervaring en oppassen dat je die kennis niet nutteloos maakt door te veel eisen en randvoorwaarden te stellen."
